Alvaran tekin við

Nú er gestagangurinn yfirstaðinn... því miður. Þetta er búið að vera alveg frábært að hafa svona marga í heimsókn, en ætli það sé ekki komin tími til að horfast í augu við einmannaleikann....

Teingdaforeldrar mínir eru búnir að vera hérna hjá mér ásamt Rúnu litlu og það var alveg æðislegt að hafa þau. Við Jóhanna fórum á Strikið meðan Halldór og Rúna fóru í dýragarðinn og svo var farið út að borða og haft það gott. Rúna gisti hjá mér en Jóhanna og Halldór voru á hóteli sem er beint á móti húsinu mínu. Lil sys var hérna á undan þeim og náðum við einnig að bralla margt saman og skemmta okkur all svaðalega.

En núna er ekki von á neinum fyrr en í byrjun mars því þá kemur hann Siggi minn. Þegar ég var búin að kveðja Jóhönnu, Rúnu og Halldór fékk ég svona sting í hjartað... búin að hafa einhvern hjá mér nánast frá því að ég kom hingað og allt í einu var gamanið búið. Frekar leið yfir því að ana í svona vitleysu ein.... fara svona ein til útlanda, í svona langan tíma... það hljómar rosa vel þegar maður er ennþá á Íslandi en þegar á hólminn er komið þá er þetta drulluerfitt.... En þegar ég var orðin föst í sjálfsvorkunninni hringdi bjargvætturinn minn.... Haldið þið að Kristján hafi ekki verið í Köben og hann bauð mér út að borða í gærkvöldi ásamt vinnufélögum sínum.

Við fórum út að borða á Mexikanskan matsölustað sem var hrein og bein snilld. Maður sat í grashúsi með blómum og borðaði af hringborði sem snérist, en það var með áfasta bjórdælu... Þessi staður var snilld og við skemmtum okkur konunglega. Eftir matinn var ferðinni haldið á Karókí bar og slegið á létta strengi :)

Langt síðan ég hef skemmt mér svona vel.... Takk fyrir mig