Síðustu metrarnir

Þið verðið að fyrirgefa en ég er á kafi í próflestri og verkefnavinnu.... og einna mest er ég á kafi í því að klára dvöl mína hérna í Danaveldi og njóta hverrar mínútu af henni. Ég er á heimför innan skamms og hef svo margt að gera að ég hef ekki fundið mér tíma til að setjast niður og skrifa hérna.

Innan skamms verð ég komin heim og þá verður lífið aftur eðlilegt, ég þarf að rífa mig út úr þeim munaði að vera ein í heiminum með engar skuldbindingar og ekkert er vænst af mér.

Ég lifi ekki eftir klukku hérna heldur eftir dimmu og birtu. Fer að sofa þegar það er dimmt, vakna þegar það er bjart og borða þegar ég er svöng..... Þetta líferni ættu allir að prufa, því líf án þess að vera bundin við armbandsúr og að vera sífellt undir pressu líðandi stundar er feiknarlega lærdómsríkt og gefandi. Kennir manni að slappa af og líða með tímanum, taka eftir þeim hlutum sem maður gefur sér aldrei tíma til þess að sjá og finna fyrir hlutum sem eru svo einstakir.

Þó svo að mér hafi hlotnað þessi forréttindi að stíga út úr lífi mínu og eyða 4 mánuðum í sjálfan mig... í félagskap míns sjálfs... (og ótrúlegt en satt þá er í bísna skemmtileg... hehehe þó þið eflaust trúið því ekki...) þá held ég að allir ættu að prufa þetta... þó svo að það sé ekki nema að fara á kaffihús eða á listasafn, EINN... bara með sjálfum sér og plana ekkert yfir daginn annað en að vera með sjálfum sér, skilja símann eftir heima. Þetta er ótrúlega erfitt, og maður er alltaf svo bundinn við það að það er ASNÓ að vera einn... en þegar þetta tekst þá uppgvötar maður ótrúlegustu hluti um sjálfan sig, sem styrkja mann í að byggja upp þá manneskju sem maður vill vera.

Semsagt Jónína er á leiðinni heim... sterkari og lærðari manneskja en hún var í gær... Eins og við reyndar öll... tökum lærdóm gærdagsins með okkur inn í nýjan dag og byggjum nýja þekkingu á því sem við kunnum. Með þessu móti getur maður byggt upp þekkingarmusteri sem maður getur lifað í. Það er mun betri leið heldur en að byggja hvern dag frá grunni og komast aldrei áfram í því að þroska sjálfan sig...

Sjáumst hress innan skamms.....

Er NorMaL til?

Tíminn er svo ferlega óþægur, hann gersamlega rennur úr höndunum á manni eins og sápustykki. Ég er semsagt, síðan ég skrifaði síðast, búin að vera í óða önn að ná taki á þessum tíma, en því miður hefur mér gengið illa... hann gersamlega rennur frá manni, og allt í einu hefur maður ekki tíma til þess að blogga. Ótrúlegt!!

Fór til Noregs og skemmti mér alveg konunglega og svo var lært, farið til Svíþjóðar og verslað smá svona í þrönga fataskápana sem bíða mín heima. Líka vegna þess að mamma og pabbi komu í heimsókn og tóku heim frá mér 22 kíló og ég varð náttúrulega alveg ómöguleg að vera að koma heim 22. maí með hálf tóma ferðatösku.

Semsagt Mamma og Pabbi komu í heimsókn til mín og við skemmtum okkur ótrúlega vel, ég held bara að annaðhvort; á ég svona skemmtilega foreldra eða ég er að verða gömul og farin að finna mig betur í húmornum. Við semsagt tókum túristahringinn fram og til baka, misstum okkur í antik búðum og náðum að versla Mávastell fyrir marga bláa kalla. Svo var farið á pöbbin á hverju götuhorni og borðað úti í öll mál. Þetta var alveg yndislegt líf enda vorum við líka svo heppin með veður.

Eftir að þau kvöddu fékk ég heimsókn frá Önnu vinkonu minni sem býr á Jótlandi, við skemmtum okkur saman um helgina, og enn og aftur, stundum get ég komið sjálfri mér á óvart hvað ég er ógeðslega skemmtileg!! Bara ef einhverjir fleiri en ég myndu skilja húmorinn minn.

Sigríður og Sólvör koma til mín á fimmtudagsmorguninn og mér er farið að hlakka mikið til að fá síðustu gestina mína... en svo er bara próf og pakka.

Ég gerði ferlegt áðan, ég seldi HjóLiÐ mitt.... sem er ferlegt sjokk, flotta hjólið mitt sem ég er búin að strjúka og klappa á löngum einmanna vetrarkvöldum. Ég fæ samt að afhenda það þegar ég fer, þannig var díllinn. En samt... skrítið að þetta séu síðustu metrarnir.

Komst að fleiri hlutum um sjálfan mig... sem koma mér samt sem áður ekki svo mikið á óvart. Virðist aldrei hafa fallið almennilega inní hópinn....

You Are 30% Normal (Occasionally Normal)

You sure do march to your own beat... But you're so weird, people wonder if it's a beat at all You think on a totally different wavelength And it's often a chore to get people to understand you

How Normal Are You?

En hvað er annars að vera Normal. Keppni í því að ná sem bestum árangri í að vera, segja og lifa eftir þeim normum sem annað fólk setur þér, ef allir stela og keyra yfir á rauðu ljósi... er maður þá normal, ef maður brítur lögin á sama hátt og allir? Ef maður fylgir eigin sannfæringu er maður þá ekki NorMal... Spurning... hvernig hægt er að setja mælistiku á Normal-leika og humm....spurning...

Ég stend samt í þeirri sannfæringu að ég sé svona Normal með nokkru aukakryddbragði, en samt langt í frá að vera CrAzZzY.

Yfir og út

Rússneskur kafbáta-Læknir

Var svo hrikalega óheppin í fyrradag að fá í hálsinn.... ekki hálsbólgu, heldur þegar ég var að klæða mig í bol, festist hálsliður með þvílíkum verki... Ég er því búin að vera frekar skrautleg og stíf, með lítinn nánast engann sveigjanleika til þess að líta til hægri né vinstri.

Fór því á stúfana og leitaði uppi heimilislæknirinn sem ég valdi mér á fyrstu vikunum hérna. Ég hringdi í hana til að reyna að fá tíma hjá "skvísunni" og hún hún bað mig um að koma í morgun.

Vaknaði því frekar snemma til að vera örugglega mætt vel snemma, vildi ekki styggja lækninn "minn" í fyrstu heimsókninni. Kom tíu mínútur fyrir tíu (tíminn minn var semsagt klukkan 10) og sast á biðstofuna. Þar sat ein stelpa á undan mér en annars var biðstofan tóm. Korter yfir tíu byrjaði biðstofan að fyllast af fólki, en ekkert bólaði á lækninum. Hálf ellefu haltrar stór kona og mikil um sig, með svart krullað hár í allar áttir. Hún sagði eitthvað á óútskýranlegu tungumáli og hvarf svo aftur.

Tíminn leið og rétt fyrir ellefu fer hún að kalla alla inn til sín og afgreiðir þá greinilega mjög hratt því þetta gekk eins og í sögu.... allt nema það að allir fengu að fara inn nema ég. Á endanum spyr ég hana hvort hún væri ekki meðvituð um það að ég væri hérna og að ég hefði átt tíma klukkan tíu. Hún lítur á mig frekar hvöss og segir JÚ. Svo hélt hún áfram að hleypa inn fólki sem var að koma inn þrátt fyrir að ég hefði komið inn klukkan tíu og langt á undan flest öllum. Á endanum eða klukkan tuttugu mínútur í tólf hreytir hún í mig að ég geti komið núna inn....

Ég labbaði inn á stofuna hjá henni og hún biður um lækniskortið mitt, en ég hef ekki heyrt svona mikinn rússnenskan hreim síðan ég horfði á rússnesku kafbátamyndirnar sumarið '76. Svo hreytir hún í mig.... "Whats te prrrobbblem" og ég fer að segja henni hvað gerðist fyrir mig ...þá grípur hún fram í fyrir mér og segir hvöss..."so was te prrrrooobblem today" og ég segi hissa.... þetta sem ég var að segja þér frá, það er ástæðan fyrir að ég kom hingað. Hún skipar mér að fara út fötunum, og ég varð frekar hissa en læt nægja að fara úr bolnum. Hún labbar að mér og segir " I cant seee nohing" og ég segir hissa... nei það er vegna þess að verkurinn er inn í bakinu. Hún segist ekkert geta gert nema að láta mig fá verkjastillandi lyf en ég talaði hana svo inn á að láta mig fá uppáskrift til sjúkraþjálfara. Næst hendir hún blöðunum í mig og ég lít á þau og spyr hvernig verkjarlyf þetta er....(er nefnilega lítið fyrir að dópa mig upp).... Hún segir "pain killer" og ég segir hvernig "Pain killer" og hún segir "it kills pain" og ég lít hissa á hana og hún ýtir mér út og segir "good bye".

Ég fór hálf ringluð út af læknastofunni klukkan rétt að verða tólf búin að vera þar í tvo klukkutíma og ég vissi ekki alveg hvort ég ætti að hlægja eða gráta. Fór því beint til sjúkraþjálfarans. Ritarinn sem tók á móti mér var svo æðisleg að hún náði að troða mér í tíma strax. Fór því beint í tíma hjá fjallmyndarlegur gæja sem bað mig að fara úr og þuklaði svo allt bakið á mér.... :)

En til að gera langa sögu stutta... þá labbaði ég þar út og mér líður svo miklu, miklu betur, farin að geta hreyft hausinn og mesti verkurinn er farinn.

Og það einkennilegasta við þetta allt saman er það að maður þarf ekki að borga fyrir þetta í Danmörku, þó svo að ég sé ekki skattborgari, fannst það frekar óþæginlegt!!

En núna er ég semsagt að pakka niður og er á leið út í rútu, 8 klukkutíma ferðalag, er á leiðinni til Osló til að hitta Sigríði, Martein og Sólvöru og ætla að vera hjá þeim um helgina.

Högg og hlátur

Sólvör Litla á afmæli í dag... Hún er nú eiginlega hætt að vera lítil, því hún er sex ára í dag. Til hamingju með AfMæLiÐ sTuTTa....



Annars það sem er að frétta af mér er:

Verkefnatörnin búin.... Prófið búið.... Elka farin og núna bara tvö námskeið eftir!!

Frábært að losna undan þessari pressu frá skólanum þetta er alveg búið að vera ferlegt. En einhvernvegin samt fínt... heldur manni að verki og fær tíman gersamlega til þess að þjóta áfram.

Haldið þið ekki að hún Elka hafi komið og heimsótt mig um helgina. Við máluðu bæinn gersamlega rauðann ásamt Guðrúnu og Tinnu.

Við þrömmuðum Strikið fram og til baka og náðum að gleyma okkur aftur og aftur og aftur og aftur í H&M. Tókum Sæt Sín pakkann á föstudeginum og svifum um götur Kaupmannahafnar á hjólum því hún Valdís var svo ljúf og góð að lána okkur hjólið sitt. Fórum út á lífið og náðum að brenna bókstaflega öllum kaloríunum sem við höfum innbyrgt síðustu mánuði með trylltum stríðsdansi flestum til mikillar undrunar.

Tinna kom og var hjá okkur á laugardeginum. Við fórum ásamt Guðrúnu í Kristjaníu og skoðuðum okkur um og sátum úti í sólinni. Um kvöldið fórum við allar saman á Bakken sem er svona Tívolí í garði rétt fyrir utan miðbæinn. Til þess að gera langa sögu stutta... þá hlupum við fjórar, eins og tryllt smábörn á milli tækjanna í fjóra tíma.... streit... náðum að fara í flest öll þeirra tvisvar og enduðum í vatna rússíbana....

Talandi um Vatna rússíbana....í 1,5 stiga hita fórum við upp í Drumb-bát, ég, Guðrún og Elka.... Tinna var orðin frekar veik á þessum tímapunkti eftir aðeins of margar ferðir. Stelpurnar voru fljótar að panta öftustu sætin og ég druslaði mér þá fyrir framan.... í þeim ótta við að fá allt vatnið yfir mig. Jæja.... málið var að maður átti helst að vera fleiri fyrir framan heldur en fyrir aftan og því var afskaplega mikið pláss fyrir framan mig eða svona um einn metri. Við fórum niður rosalegan bratta og það heyrðist í Elku... þetta er allt í lagi Jónína....Ég held þér.... Næsta sem ég veit var það að við vorum á fleygiferð niður brekkuna og ég flaug fram fyrir mig og skallaði framhlutann á drumbar-bátnum og skaust svo aftur til baka... frekar vönkuð stundi ég upp... ætlaðir þú ekki að halda mér.... en ég skildi ekki hvað hún svaraði því hún hló svo mikið.... hehe... við semsagt settum báðar hendurnar fyrir höfuðið þegar við fórum ofaní vatnið til þess að fá ekki allt yfir okkur.... og slepptum takinu...því skaust ég fram fyrir mig, en hún sat fyrir aftan sætið mitt og því var hún föst.... við erum svo klárar, báðar tvær....við veinuðum úr hlátri allt kvöldið, allar fjórar enda var þetta ógeðslega gaman og ótrúlega mörg, mjög fyndin tæki....:)

Okkur var frekar kalt eftir þennan rússíbana en okkur var svo hent út úr garðinum stuttu seinna því það var verið að loka rétt eftir miðnætti....

Elka fór svo heim í gær.... alltaf jafn tómlegt þegar gestirnir yfirgefa mann... Það er svo gaman að vera túristi hérna með gestunum....

p.s. svo fékk ég að vita í síðustu viku, að ég er komin með vinnu í sumar. Er semsagt að fara að vinna í Markaðsdeild Landsbankans og byrja þar 23. maí. jibbíí jeiii

Skemmtun og hamingja

Jæja núna er brjálæðið hálfnað.

Búin að skila af mér tveim stórum verkefnum, halda tvær kynningar og skila litlu verkefni. Þetta allt á tveim virkum dögum.... þetta er náttúrlega ekki í lagi. Á morgun er fyrirlestur og svo lokapróf á miðvikudaginn..... Ég lifi fyrir fimmtudaginn.... mikið verður gott þegar þetta brjálæði verður búið....

Ég er búin að skemmta mér mikið við að skoða myndirnar hennar Eyglóar frá heimsókn hennar hingað, ef ykkur langar að skemmta ykkur með mér endilega kíkið á línkinn... en flest þessara mynda eru svona, had to be there-móment.

http://www.pbase.com/eyglo10/kben_og_lundur&page=1

Og ekki er Internetið ennþá komið í stand, alveg ótrúlegir þessir blessuðu viðgerðarmenn...... Þangað til að það fer einkvað fleira skemmtilegt að gerast í lífi mínu.....later!!

Brjálædingur

Nú er madur náttúrlega alveg búin ad missa vitid!!!

Er búin ad fara út ad skokka annan hvern dag nuna í rumar tvær vikur. Spurning hvort madur sé ekki bara ad bilast hérna... Fór kl 9 í morgun og hljóp öll sýkin fimm sem eru medfram Kaupmannahöfn eftir ad ég kom heim var mér sagt ad tau eru víst 6,9 kílometrar!!! Enda vard eg ADalegA treytt EFTIR ad ég frétti hvad tetta er langt.

Skil ekkert í mér... en samt sem ádur er vedrid hérna alveg yndisleggt, sól og hlítt, allt er náttúrulega rosalega flatt, fuglar, gód lykt og blóm út um allt... og tad er líka hægt ad skokka á svo mörgum stödum hérna.

Tannig tad er eiginlega bara rosalega gaman ad fara út ad skokka og komast adeins í burtu frá stórborgar-stressinu. Eina sem er, ég sakna bara Doppu minnar svo mikid tegar ég er svona dugleg vid ad hreyfa á mér rassgatid og anda ad mér fullt af lofti.

Burt séd frá tessu nýja áhugamáli mínu tá er ég núna komin upp í skóla ad læra! Nóg er ad gera, og mikid ad lesa. Tannig ég ætla ad drulla mér upp í lestraradstödurnar.

Góda helgi og njótid lífsins.....

P.s. Teir lögudu náttúrlega ekki netid tessir blessudu vidgerdarmenn... Tannig gott ad ég gerdi mér engar vonir.

Fullir vinnumenn

Nú detta mér allar daudar lýs ur höfdi.... lilSys er farin ad sakna mín... ég hélt ad tad myndi nú aldrei gerast. Ég sem geri ekkert annad en ad argast í henni daginn út og daginn inn. Hún er meira segja med alla Hestana fyrir sig tessa önnina, án tess ad ég skipti mér ad henni. Ætli ÉG sé ekki bara skemmtileg eftir allt saman!!!!!

Loksins eru komnar fréttir af tessari blessudu Internet bilun. Málid er, eins og lylSys sagdi réttilega i Kommentinu sínu, tá eru Danir ekkert ad stressa sig á hlutunum. Teir liggja i næsta gardi og drekka bjór vinnumennirnir sem eru ad gera vid hús númer 8. Teir áorkudu samt í sídustu viku ad klippa í sundur Símalínurnar og tad er ekki enntá búid ad gera vid tessi blessudu mistök teirra.... trátt fyrir ad ég er búin ad hringja á hverjum degi ótolinmód ad spyrja frétta. En tad á víst ad gera brádabyrgdavidgerd í dag, og taka svo allt í sundur í næstu viku og gera vid tetta almennilega, en tad gæti tekid nokkra daga. Ætla samt sem ádur ekki ad gera mér neinar vonir tvi hlutirnir gerast a mínus hrada í tessu blessada landi.

Skil samt ekki af hverju tad er verid ad fara eyda tíma og treki í ad gera brádabyrgdavidgerd fyrst, í stadin fyrir ad laga tetta ekki bara almennilega strax....

Annars er ég eina ferdina enn, eins og eflaust allir á Íslandi ad drukkna í skolaverkefnum. Var ad klára fyrirlestur núna, svo er einn á mánudaginn og annar á tridjudaginn. Vid eigum ad skila inn 25 bls verkefni á mánudaginn og svo er ég ad fara í 100% próf á midvikudaginn. Ég er samt sem betur fer ad sjá fyrir endan á tessu tvi ég verd búin í 2 áföngum af 4 í lok midvikudagsins.

Svo er ég ad fá heimsókn á fimmtudaginn..... liggaligga lái...

Afríka

Jæja ætli maður sé ekki búinn að troða sér inná Guðrúnu greyið einu sinni enn. Þröstur og Guðrún voru að koma frá Afríku og eru búin að sofa síðan þau komu... En ég er búin að vorkenna mér svo mikið að hafa þurft að vera ein um páskana þannig ég ákvað að ég ætti það skilið að hitta þau og tala Íslensku.... Ég er búin að fá að heyra eina frábærustu ferðasögu sem ég hef heyrt, skoða skrautlegustu myndir og horfa á frábærar video myndir. Ég fór alveg að iða í skinninu vegna tilhugsun um ferðina okkar Sigga.

Fékk líka að gera skattskýrsluna mína hjá henni. Ligg núna upp í sófa með Guðrúnu og er að maximmæsa letina.

Gledilega Páska

Vaknadi snemma í morgun, hress og kát ad vanda, las heila grein og skellti mér svo út ad skokka í hádeginu. Yndislegt vedur... var bara á hlírabol, hinsvegar er tad held ég bara ég sem finnst vera komid sumar, tví Danir eru flestir enntá í vetrarúlpunum og med trefla, enda horfdu flestir á mig eins og ég væri frá annarri plánetu.

Er núna uppi í skóla ad athuga póstinn minn tvi internetid er ekki komid enntá í lag heima. Og tad er tessvegna sem ég skrifa svona bjagada stafi.

Yndislegur dagur í gær. Fórum, vid krakkarnir sem búa med mér, nidur á strönd. Löbbudum svo strandveginn og skodudum verulega falleg hús og garda. Röltum svo inn í stóran gard og inn í Bakken... sem er nota bene Tivolí....átti tar skelfilega lífsreynslu í einu tækinu med Tommie, strákur sem býr med mér....

Tetta var alveg ferleggt. Málid er, eins og allir vita tá er ég mikid Tivolí fan....Elska ad fara i skemmtileg tæki og öskra úr mér líftóruna. Vid leytudum náttúrulega ad skelfilegasta tækinu og skelltum okkur, Tommie er nefnilega ad plana ad fara í fallhlífarstokk í sumar og vildi æfa sig... Tannig vid létum okkur gossa í tækid....og fyrst var tetta mjög gaman, Tækid rugladi mann gersamlega i kollinum tvi tad snerist í hringi, sem og var alltaf ad trufla tingdaraflid, tannig manni fannst madur alltaf ekki fylgja med líkamanum....tvi tækid for svo hratt.....

Allavega tetta var mjög fínt til ad byrja med.... rosa öskur og hlátur, en svo hélt tetta áfram og áfram og áfram og áfram..... Málid var nefnilega ad tad var engin röd nidri.... tannig tad var engin ástæda til tess ad stoppa fjárans tækid. Ég hélt ekki ad ég yrdi eldri.... á endanum var ég bara bún ad loka augunum og beid eftir ad tetta kláradist.... Ekkert lengur hrædd bara gersamlega búin ad fá nóg....

Ferlegt.... En fórum svo og fengum okkur ad borda og sátum úti i sólinni....

Tegar ég kom heim hámadi ég í mig restina af páskaegginu mínu og horfdi a sjónvarpid...

Jæja núna ætla ég ad fara ad læra meira.... Njótid dagsins....

Úr sambandi

Greit.... Internetið er bilað heima hjá mér... alveg ferlegt...Maður má ekki fara í burtu lengur en í sólarhring og þegar maður kemur til baka þá er allt í fokki.

Fór með Birnu í skvísuleiðangur í Fields (verslunarmiðstöð) á miðvikudaginn eftir skóla hjá okkur. Spókuðum okkur um gangana og mátuðum eins og við værum í okkar síðasta verslunarleiðangri. Birna var barnlaus og á leið til Íslands daginn eftir, þannig henni vantaði stuðning við að versla... ekki hægt að koma alltaf með sömu gömlu fötin heim... maður verður nú að lúkka... og ég náttúrulega svo meðvirk að ég var henni feikilegur stuðningur.

Eftir að hafa svitnað við að máta ákváðum við skella okkur í ljós, sem nota bene er hægt að gera í verslunarmiðstöðinni og drifum okkur því með alla pokana og sveitt enni inn í lítinn þröngan klefa. Eftir að hafa grillað á okkur húðina í 6 mínútur trítluðum við okkur fram og ætluðum að yfirgefa bygginguna.... en því miður, í hita leiksins tíndi Birna litla bílastæðamiðanum.... Nú voru góð ráð dýr og við snérumst í hringi... þreyttar eftir verslunarleiðangur og sólböð. Á endanum fórum við inn í líkamsræktarsalinn sem er nota bene líka í þessari verslunarmiðstöð og eini staðurinn sem var ennþá opinn og spjölluðum við gaurinn.... útskýrðum stöðuna og hann var algjörlega dáleiddur af stóru stressuðuð augunum hennar Birnu, kom mér á óvart að hann hafi ekki beiði um símanúmerið. En til þess að gera langa sögu stutta... þá komumst við út úr bílastæðahúsinu og heim á leið.

Þar var ferðinni heitið upp í sófa... horft á sjónvarpið og drukkið kók og borðað popp..... Þegar klukkan nálgaðist miðnætti ákvað ég bara að krassa á sófanum nennti ekki að taka strætó svona seint. Við bökuðum vöfflur með ís og sultu, hámuðum þær í okkur, eða öllu heldur ég, enda verkjaði mig þvílíkt í magann... hefði mátt vita mín takmörk.... En nei ekki hún Jónína...

Er nefnilega að safna smá forða fyrir ferðina miklu... hef áhyggjur af því að horast svo þar að ég ákvað að reyna að éta eins mikið og mögulegt áður en ég legg af stað....Líta á björtu hliðarnar!!!!

Semsagt mætti beint í skólann eftir að hafa krassað á sófanum hjá Birnu, var í skólanum þar til fjögur. Þegar ég kom heim komst ég að því að Internetið er bilað og því er ég gersamlega sambandslaus við umheiminn um Páskana...ferlegt... ekki að fíla það....Krakkarnir sem búa með mér eru svo bæld... kunnu ekki við að kvarta yfir biluninni þegar þetta gerðist... og loksins þegar gribban í húsinu mætti á svæðið...(fyrir þá sem föttuðu það ekki, þá er það ég) þá var búið að loka öllu og allir farnir í Páskafrí.... TíPíSt þannig þið sem viljið hafa samband við mig... þið verðið bara að hringja......

Undur og stórmerki

Haldið þið ekki bara að hún Jónína Ykkar hafi farið út að skokka í dag.... Ótrúlegt en satt, og hafði bara gaman af.

Þegar ég var alveg að mygla við skrifborðið mitt eftir miklar spekulersjónir varðandi þessi blessuðu verkefni... Þá tók ég upp á þeirri vitleysu, að mér fyrst fannst, að fara út að skokka. Það er alveg afskaplega fallegur garður hérna rétt hjá húsinu mínu, og ég hef aldrei farið í hann. Þannig ég hoppaði í létt föt og smellti á mig íþróttaskónum og skokkaði af stað með tónlist í eyrunum, maður er náttúrulega í svo lélegu formi að maður eiginlega tekur eitt skref áfram og tvö afturábak. Hvað sem því nemur þá komst ég í garðinn og skokkaði þar í gegn.

Labbaði samt líka smá... því annan eins garð hef ég aldrei séð. Þetta er magnaður garður.... alveg ofsalega fallegur og risastór. Garðurinn var fullur af trjám, fallegum lækjum, svönum, dúfum og í honum miðjum var stór kastali. Það var eiginlega alveg ótrúlega gott að komast aðeina út úr stórborginni og finnast maður vera úti í náttúrunni þó svo að ég var stödd í miðri Kaupmannahöfn.

Ég sá hóp af fólki standa í kringum risastórt skrautlegt tré. Ég hélt að þetta væri einhver svona páskaundirbúningur en þegar ég kom nær tók ég eftir því að tréð var fullt af barna snuddum. Tréð var semsagt skreytt barnasnuddum sem voru flestar í poka með bréfi með. Þetta var alveg magnað.

Semsagt skokkaði samt fullt þó svo að ég var á fullu að dást að öllu... Kom svo heim og gerði æfingar og teijur... ótrúlegt en satt... trúi þessu ekki upp á mig, einveran í Kaupmannahöfn er greinilega ekki að gera mér gott... !!!

p.s. Partíið fór mjög vel fram og var frekar rólegt, sem betur fer!

Partí

Loftið í íbúðinni er rafmagnað.... Trevor, strákur sem býr með mér, ákvað að hafa partí í kvöld.... Þannig sjáum til hvernig það fer... en ég tók ákvörðun um það að hafa herbergið mitt lokað á meðan liði er hérna... Langar ekki að fá skítuga útlendinga inn á rúmstokk hjá mér....

Þarf líka að vera active í stofunni til þess að passa upp á Turninn MiNN svo enginn steli honum (Sjá myndir).... ég ætla honum til íslands.....

Svo er bara að taka upp pískinn og vera tilbúin að henda liðinu út ef það hagar sér ekki!!!!

(Það á ekki eftir að standa í mér eftir góða reynslu í hestaferðunum sumarið '76)

Wich me luck....

Keppnin ógurlega við Blómið

Rigning og rok....

Kannski fínt að spara góða veðrið þangað til að það er aðeins minna að gera í skólanum.... þá hefur maður allavega tíma til þess að njóta þess.... (Muna að líta á björtu hliðarnar)

Smá kenning... Því meira sem maður hefur að gera... samanber í skólanum, því meiri áhuga hefur maður á því að blogga.... Hef ekki haft svona mikið að gera síðan ég kom hingað og hef heldu ekki bloggað svona oft síðan sumarið 76.

Annars er ég búin að sitja inn í herberginu mínu síðan á mánudaginn... að gróa föst við stólinn.... með það markmið að ljúka þessum blessuðum verkefnum af.... allavega mínum parti....

Og viti menn... ég drakk heila flösku af vatni í gær og er hálfnuð með nýja flösku fyrir daginn í dag.

Hehe... ég er að sigra blómið.... það hefur ekkert í mig ef ég held þessari keyrslu áfram. Verð samt að muna að sofna ekki á verðinum :o)

Vá ég held að ég sé að missa vitið... ætla að fara á kaffihús með Ósk niðri á striki núna... dreifa huganum... kominn tími til

Þurkur

Nýtt mission... drekka meira vatn...

komst að því í morgun að blómið mitt drekkur meira vatn en ég... Ég er með eina flösku til að vökva blómið mitt og svo flösku til að drekka úr sjálf... þær eru jafn stórar... þegar ég komst að því að blómið klárar fyrr vatnið heldur en ég fattaði ég að það er náttúrulega ekki í lagi að drekka eiginlega aldrei neitt.... og náttúrulega ekki í lagi að vera duglegri að vökva blómið en að vökva sjálfan sig...

Þannig missionið mitt er að reyna að drekka smá vatn.... Eina sem ég drakk í allan gærdag voru tveir litlir bollar af tei yfir allan daginn.... ekkert skrítið að maður sé dofinn....

Annars er skólinn rosalega athyglissjúkur... búin að vera að læra í allan dag og á ennþá langt í land......

Best að halda áfram...

Perur með rjóma

Rigning og slabb... Ég misskildi greinilega, tók þessum góðviðrisdögum of hátíðlega... það er sko ekki komið vor í Kaupammahöfn.

Fór í skólann í dag... og eins og staðan er núna þá er ég að drukkna í verkefnum... verð á kafi þar til vikuna eftir páska, þá skila ég af mér tveim stórum verkefnum og fer í munnlegt próf. Svo hægist aðeins um hjá mér þar til í maí.

Skil ekkert í þessum prófessorum... hélt að þeir hefðu skilið, að ég er komin hingað til að læra á lífið en ekki til þess að læra á bókina... ætli ætli ég þurfi ekki að drulla mér til þess að gera bæði.

Eygló Súper gella var hjá mér um helgina. Hún kom hingað í heimsókn til Gerðar og Kjartans, en ég, mest uppáþrengjandi skvísan, náði auðvitað að troða mér með... Þau halda eflaust að ég eigi enga vini!!!

En við skemmtum okkur alveg konunglega bæði á Strikinu, HogM sem og á næturklúbbum Kaupmannahafnar.... við náðum jafnvel að skemmta okkur á McDonalds. Ég náði að hlægja það mikið að ég er ennþá með harðsperrur í magavöðvunum og verk í bros-vöðvunum í andlitinu. Ótrúlegt hvað það verður nú gaman þegar tveir torfumeðlimir í stuði hittast....Djöfull er maður nú skemmtilegur.... en svona þegar ég hugsa til baka... þá voru það aðallega ég og Eygló sem hlógum.... fólk var ekki alveg að skilja húmorinn okkar.... i wonder why!!!

Góð helgi sem endaði með lærdómi og rigningu.

Nú sit ég fyrir framan tölvuna... ætlaði að kaupa mér í matinn á fimmtudaginn... en ég er að þrjóskast við og gera tilraun hvað ég er dugleg við að búa mér til mat út engu.... og með því móti klára allan mat sem ég á. Semsagt ég sit hérna og snæði kvöldmatinn minn sem er nota bene.... niðursoðnar perur með hálf súrum rjóma (sem var þreyttur á laugardaginn) maður er alltaf að æfa magann...

p.s. (morgunmaturinn var pönnukaka með sultu og rjóma)


Þarf að drulla mér út í búð á morgunn.... því ég er búin með Nutellað mitt (súkkulaðismjörið)

Smá Fréttir

Jæja nú eru hlutirnir komnir á hreint... Ég ætla að segja ykkur litla leyndarmálið mitt, okkar.... sem ég er reyndar búin að segja fullt af fólki, en hef ekki viljað gera það opinberlegt fyrr en allt var klappað og klárt... Ég er semsagt Ólétt...

What!!!!

Nei grín...!!!! Plataði ykkur

Nei nei... við og Siggi erum að fara ferðalag lífs okkar 26. ágúst næstkomandi... Flug frá London til Kúbu. Ætlum að stoppa þar í nokkra daga og fljúga svo til.....

Lima í Perú þar sem við ætlum við að skoða Inka slóðirnar og fara inn í Amazone. Eftir það ætlum við vonandi að fara til Bólivíu (La Paz), Chile (Santiago), Argentínu (Buenos Aires) og Brasilíu (Sao Paulo og Rio De Janero). Annars ætlum við samt bara að láta kylfu ráða kasti í Suður Ameríku og láta hlutina bara koma í ljós þegar við erum þar. Eina sem er ákveðið er að við fljúgum frá Santiago rétt rúmum tveim mánuðum seinna til......

Nýja Sjálands, eftir langt bakpokaferðalag í Suður Ameríku. Þar ætlum við inní siðmenninguna aftur og fara í heimsókn til Svans. Við verðum hjá honum í viku og ætlum að skoða okkur um með honum þar. Eftir það verður ferðinni svo heitið....

Getið tvisvar....

Til Ástralíunnar minnar. Þar ætlum við að vera í rúman mánuð.... Heimsækja allt fólkið mitt og skoða gamlar slóðir. Þaðan er ferðinni heitið í eyðimörkina, svo á austurströndina og endum svo endum við í Sydney því þar eigum við flug í 14 desember til......

Bangkok í Tælandi. Þar ætlum við kannski að vera eða jafnvel ætlum við að fljúga og sjá einhvern annan stað í Asíu eins og Vietnam eða Laos en við erum ekki alveg búin að ákveða það. Í Asíu ætlum við svo að versla allar jólagjafirnar og vera á fínu hóteli því það kostar ekki neitt að vera þar.

Að kvöldi 23. desember komum við svo aftur til Íslands vonandi reynslunni ríkari....

Vor

Við Siggi áttum vægast sagt yndislega helgi hérna í Kaupmannahöfn. Sólin skein allan tímann en því miður var mikið frost og því mjög kalt. Nú er hann farinn og það er bergmál í herberginu mínu....

Við fórum í mat til Guðrúnar frænku hans Sigga, sem er reyndar núna á leiðinni til Afríku í Górilluferð, á fimmtudagskvöldinu. Á föstudeginum kíktum við í bæinn um daginn og svo út á lífið um kvöldið. Kristín og Erla Dögg voru að koma til Kaupmannahafnar til þess að hitta gamla vini og við mældum okkur mót við þær.

Eftir það var farið á rokkna djamm sem endaði með því að Siggi og Trevor (herbergisfélaginn minn) stútuðu 5 lítra bjór-Turni með dælu á 15 mínútum og stálu svo á endanum turninum af skemmtistaðnum með miklum tilþrifum. Ég hef sjaldan upplifað svona fyndið móment á ævinni.

Núna eigum við Trevor hinsvegar í forræðisdeilum yfir turninum, semsagt ég vil fá hann til Íslands eftir dvölina hérna en hann vill taka hann með sér til Hawaii. Sjáum til hvað setur en ég set myndir inn á síðuna, vonandi á morgun.

Á laugardeginum tókum við daginn snemma horfðum á fótboltaleik og gengum um Strikið. Á sunnudeginum átti Siggi afmæli og við elduðum okkur fínan kjúkling í hádegismat og drukkum rauðvín. Borðuðum afmælisköku í kaffitímanum þar sem allir sungu afmælissönginn fyrir Sigga á sínu tungumáli. Fórum svo út að borða á Nýhavn um kvöldið, röltum okkur svo heim með einu bjórstoppi.

Svo fór hann í gærmorgun með krakkana hennar Guðrúnar til Íslands. Við Guðrún sóðum á flugvellinum og vinkuðum báðar með grátstafina í kverkunum..... meðan fólkið í tollinum hristi hausinn yfir okkur. Kristín og Erla Dögg komu svo í heimsókn um kvöldið með strákahjörðina og við sátum á spjalli langt fram á kvöld.

En Í morgun gerðist eitthvað mjög undarlegt, hitinn fór upp fyrir frostmark og allt í einu fór að heyrast fuglasöngur. Ég hjólaði í skólann og mér var heitt... og ég þurfti ekki einu sinni að vera með vettlinga þetta er eitthvað sem ég hef ekki upplifað hérna áður. Það var eins og það væri búið að vekja garðyrkjumennina frá vetrarblundinum og þeir stóðu uppi í tröppum og klipptu trén og götusóparinn var farinn að sópa gangstéttina. Ég átti ekki til orð og hjólaði beint heim eftir skóla og ákvað að taka þátt í þessu vor æði í Kaupmannahöfn. Ég dreif mig út með sápu og bón og þreif dýrgripinn.

Ég er semsagt búin að þrífa hjólið og það er orðið rosa fínt tilbúið að takast á við saltminni daga.

Hamingjusömust

Jæja loksins er komið að því... Hann Siggi minn kom til mín í morgun og það er hreint út sagt yndislegt. Ég fór út á flugvöll og sótti hann með blómvönd... sem voru í raun og veru handa sjálfri mér líka. Hann kom glaður í bragði á móti mér með fullan bakpoka af dóti fyrir mig og Guðrúnu en kom sjálfur bara með einar aukabuxur og peysu.

Hann situr sáttur núna með bjór í annarri og brosir allan hringinn....

Upptekin skvísa

Jæja spurning um að láta í sér heyra áður en þið haldið að ég sé hætt að blogga. Ég skemmti mér alveg konunglega hérna í Kaupmannahöfn. Skólinn er farinn að þyngjast og um að gera að reyna að fara að leggja aðeins á sig svo hlutirnir fari nú vel á endanum.

Siggi er að koma í heimsókn til mín á fimmtudaginn og ég get vart beðið. Er að reyna að skipuleggja allt sem þarf að gera áður en hann kemur sem og kaupa handa kauða afmælisgjöf.

Veðrið hérna breytist lítið, snjóaði heilan helling í dag, ég labbaði niður á Strik til að lítast aðeins um, eftir að hafa sofið yfir mig í morgun og fór því ekkert í skólann í dag. Ekki að skólinn sé mikið að trufla mig, ég er í tíma klukkan átta á mánudags og föstudagsmorgnum og svo er ég í hádeginu á þriðjudögum. Búin með fyrirlestrana í einu námskeiði og svo kemur síðasta námskeiðið inn eftir páska. Það er meira verið að leggja upp úr því að maður lærir sjálfur heima hjá sér...... skilst mér.......

En allavega endalaust mikið að gera hjá mér... ég hef þann hæfileika að finna mér alltaf eitthvað að gera þó svo að ég sé ekki með neitt að gera.... rosa fínt... mér leiðist þá ekki á meðan

Ætla nú að halda áfram að lesa Engla og djöfla svo Siggi geti tekið hana með sér heim og létt á ferðatöskunni minni.

Kuldi

Mikið er kalt í þessu landi, er farin að hallast að því að það sé kaldara hérna heldur en heima.... þetta er ekki mönnum bjóðandi....

Fór í skólann í dag.... gera verkefni, meikaði samt ekki að vakna í morgun, var að djamma til 5 í morgun og var ekkert sú hressasta í hópvinnunni, en náði alveg að halda andlitinu og afrekaði heilan helling. Gekk svo heim og hríðskalf... ætla að reyna að ná smá hita í líkamann.... halla mér og gera eitthvað uppbyggjandi eins og að horfa á sjónvarpið, jafnvel kíkja út.